شنبه 87 دی 7 , ساعت 9:5 صبح
بیا که گل جوانه کرده دلم پر از ترانه کرده
بخوان که محنت زمانه دل مرا نشانه کرده
بخوان که خاطرم هوای سرود عاشقانه کرده
بزن چو باد نو بهاری سری به آشیانه ما
که سر کشد به چرخ گردون سرود جاودانه ما
بیا که در دلم بسی قصه نا شنوده دارم
بیا که چون غنچه به کف سبوی نا گشوده دارم
بخوان ترانه ای نو حدیث تازه سر کن
دهان بلبلان را به نغمه پر شکر کن
بیا بخوان ترانه ای به گوش جانم
بیا ببر به عالم فرشتگانم
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
|
علی درک تنهایی و دلتنگی ام یک دنیا صبر میخواست و مهر و تو چه با سخاوت هر دو را در برداشتی. ای معنی سبز تمام کلام ناگفته ام، تو را تا آن هنگام که نفسی در کنج سینه باشد با همه وجود و با دستان خالیم به خاطر خواهم داشت ... |